L’arsenal est un bâtiment militaire édifié par les Français en 1692-1693, après le siège victorieux de Namur, pour renforcer la place face aux coalisés de la ligue d’Augsbourg. Protégé par les remparts, il a été construit sur ordre de Vauban, commissaire général des fortifications de Louis XIV, à proximité d’une voie d’approvisionnement, la Sambre.
Silhouette basse et étirée de 100 mètres de long, l’arsenal est fait d’épais moellons de calcaire percés de fenêtre étroites. Sa puissante ossature intérieure en chêne, abritée par une haute toiture d’ardoises violettes de Fumay, dont le côté Sambre a été conservé, est dictée par sa fonction. Le rez-de-chaussée était réservé au matériel lourd (canons, affûts…). A l’étage, un pont de cinq arches de pierre offrait un accès au quai de la Sambre pour l’acheminement des munitions.
L’arsenal a été utilisé par l’armée jusqu’au lendemain de la Seconde Guerre mondiale. Menacé de démolition, il a été classé en 1972 et racheté par les Facultés universitaires Notre-Dame de la Paix. Restauré avec finesse par Roger Bastin entre 1977 et 1982, il arbitre aujourd’hui un restaurant universitaire et des salles de conférences.
Het arsenaal is een militair bouwwerk dat na de bezetting van Namen in 1692-1693 werd opgetrokken door de Fransen, met als doel enige versterking te bieden tegenover de coalitiegroepen van de liga de Augsburg. In opdracht van Vauban, de algemeen commissaris van Lodewijk XIV die instond voor vestingwerken, werd dit gebouw opgericht binnen de vestingmuren vlakbij de Sambre (Samber), die dienstdeed als bevoorradingsroute.
Het lage en uitgestrekte bouwwerk dat ongeveer 1000 meter lang is, werd opgebouwd in dikke kalkbreuksteen en is doorspekt met smalle venstertjes. Het stevige geraamte in eik, dat overkoepeld wordt door een hoge dakbedekking in violetkleurige leisteen van Fumay, was uitstekend voor de functie van dit gebouw; bovendien is de dakbedekking aan de kant van de Sambre mooi bewaard gebleven. De benedenverdieping was voorbehouden voor het zwaar materieel (kanonnen, affuiten…). Op de verdieping bevond zich een ruimte met vijf stenen bogen die toegang bood tot de kaai aan de Samber waarlangs het oorlogsmaterieel werd vervoerd.
Het arsenaal werd gebruikt door het leger tot na de Tweede Wereldoorlog. Bedreigd met afbraak, werd het in 1972 geklasseerd en aangekocht door de universitaire Faculteit Notre-Dame de la Paix. Het is tussen 1977 en 1982 door Roger Bastin zorgvuldig gerestaureerd en scheidt nu een universiteitsrestaurant en vergaderzalen. In de periode 1977 - 1982 werd het gebouw prachtig gerestaureerd door Roger Bastin en het herbergt tegenwoordig een universiteitsrestaurant en enkele congreszalen.
The arsenal is a military building built by the French in 1692-1693, after the victorious siege of Namur, to reinforce the place against the coalition of the Augsburg League. Protected by the ramparts, it was built by order of Vauban, general commissioner of the fortifications of Louis XIV, near a supply route, the Sambre.
Low and stretched silhouette of 100 meters long, the arsenal is made of thick limestone rubble with narrow windows. Its powerful oak interior frame, sheltered by a high purple Fumay slate roof, whose Sambre side has been preserved, is dictated by its function. The ground floor was reserved for heavy equipment (guns, mounts...). On the first floor, a bridge with five stone arches provided access to the Sambre dock for the transport of ammunition.
The arsenal was used by the army until after the Second World War. Threatened with demolition, it was classified in 1972 and bought by the Facultés universitaires Notre-Dame de la Paix. Finely restored by Roger Bastin between 1977 and 1982, it now arbitrates a university restaurant and conference rooms.