"De Sint-Elisabethsmolen was een watermolen op de Leubeek die heeft toebehoord aan het Klooster Sint-Elisabethsdal. Van deze molen is nog slechts een bouwval over.
De oudste vermelding van de molen stamt uit 1278. Toen kreeg het klooster toestemming van de heer van Horn om de watermolen van Roggel op de Roggelse Beek af te breken en bij het klooster weer op te richten. De molen was eigendom van het klooster maar dit moest voor het gebruik cijns aan de heer betalen. Het was een dwangmolen en in 1416 werd nog eens verordonneerd dat het hele dorp Roggel sal malen op dye moelen. De echtheid van dit document werd later in twijfel getrokken: de boeren maalden liever op de Leumolen.
In 1796 werd het klooster door de Fransen opgeheven en de molen verbeurdverklaard en verkocht. In 1840 werd ze vervangen door een stenen molen die groter was dan de Leumolen. Ze diende als korenmolen, zaagmolen en oliemolen. In 1844 werd er brand in de molen gesticht, maar de molen werd herbouwd.
Toen in 1944 de bezetter zich terugtrok lag er munitie in de molen opgeslagen. Deze werd door de terugtrekkende troepen tot ontploffing gebracht en de molen werd verwoest. Een ruïne restte.
In 2014 begon men met de renovatie van deze molen. Met de ruïne als basis werd een moderne opbouw vervaardigd, en in 2015 werd daarin een groot, modern, waterrad geplaatst. Dit is verbonden met een generator die elektriciteit opwekt waar onder meer het naastgelegen restaurant gebruik van maakt." (
visit link)
========
“Sint-Elisabethsmolen” was a water mill on the Leubeek that belonged to the Monastery of Sint-Elisabethsdal. Only a ruin remains of this mill.
The oldest mention of the mill dates back to 1278. Then the monastery received permission from the lord of Horn to demolish the water mill of Roggel on the Roggelse Beek (Roggel Brook) and rebuild it near the monastery. The mill was owned by the monastery but it had to pay cijns to the lord for its use. It was a compulsory mill and in 1416 it was once again decreed that the entire village of Roggel sal grinding on dye moelen. The authenticity of this document was later questioned: the farmers preferred to grind at the Leumolen.
In 1796, the convent was dissolved by the French and the mill was forfeited and sold. In 1840 it was replaced by a stone mill larger than the Leumolen. It served as a grist mill, saw mill and oil mill. In 1844 there was a fire at the mill, but the mill was rebuilt.
When the occupying forces withdrew in 1944, ammunition was stored in the mill. This was detonated by the retreating troops and the mill was destroyed. A ruin remained.
In 2014, renovation of this mill began. Using the ruin as a base, a modern structure was fabricated, and in 2015 a large, modern, water wheel was installed in it. This is connected to a generator that generates electricity that the adjacent restaurant, among others, uses." (
visit link)
Translated with DeepL.com (free version)