[NL]
De Westpolder ligt op de grens van de Waddenzee en de voormalige Lauwerszee en werd aangelegd tussen 1873 en 1876. Maar er leek wel een vloek te rusten op de inpoldering en bedijking van het gebied. Twee rampzalige stormvloeden tijdens de beginperiode kostten het leven aan 27 mensen. Dit monument werd in 1994 onthuld als herinnering aan de trieste geschiedenis van de polder.
Ramp in 1874
In 1873 werd begonnen met de inpoldering van een stuk buitendijks gebied ten noorden van Vierhuizen. Het initiatief hiervoor kwam vanuit een aantal lokale boeren, die recht hadden op de kweldergronden. Een jaar na aanvang van de werkzaamheden bleek al dat de dijk, die deels klaar was, niet bestand was tegen het water. In het voorjaar van 1874 sloeg het woeste water toe en verzwolg een groot deel van de dijk. En niet alleen de dijk verdween in de golven: ook dertien polderwerkers van wie de onderkomens niet voldoende versterkt waren. Vreemd genoeg is dit een redelijk onbekende ramp, zeker in tegenstelling tot die van drie jaar later. Na dat ongelukkige voorjaar van 1874 kwam het project niet echt goed meer op de rails. Er ontstonden grote financiële problemen omdat polderwerkers staakten en betere onderkomens eisten (geef ze eens ongelijk), en omdat de dijk nogmaals beschadigd werd tijdens een herfststorm in datzelfde jaar. Er kwam een achterstand in het werk en de kosten bleven maar stijgen. Uiteindelijk werd door de boeren besloten de aannemer uit te kopen en in zee te gaan met een andere aannemer. Daarmee ging het beter en uiteindelijk kwam de Westpolder gereed in 1875.
Ramp in 1877
Maar helaas – enkele jaren na de voltooiing van de inpoldering hadden de weergoden het wederom voorzien op de Westpolder. In de nacht van 30 op 31 januari 1877 werd de polder getroffen door een stormvloed. De hele dag was het slecht weer geweest en sloeg er zeewater over de dijk. En toen brak ’s nachts de dijk op twee plekken, waardoor in korte tijd de halve polder vol water stond. De grote boerderijen overstroomden, pannen vlogen van het dak en arbeidershuisjes stortten ineen. Sommige veehouders verloren al hun schapen en varkens in de golven.
Bij deze overstroming kwamen 14 mensen om het leven. 13 van hen werden in een gemeenschappelijk graf begraven op het oude kerkhof (bij de kerk) in Vierhuizen. Het veertiende slachtoffer, een meisje dat in de Westpolder logeerde, werd in Houwerzijl begraven.
Maar daar houdt het niet op. Terwijl er meteen met de herstelwerkzaamheden was begonnen in februari 1877, was het met Pasen weer raak. Een vloed zette de gehele polder wederom onder water en hoewel er geen slachtoffers vielen, zorgde de verzilting van de grond de jaren erop voor slechte oogsten. De herstelkosten moesten de inwoners zelf betalen. Maar de noeste Groningers wisten zich te handhaven en kwamen er weer bovenop.
Gelukkig zijn de dijken anno nu, de eenentwintigste eeuw, een stuk sterker. Naast de slachtoffers van de overstromingen herdenkt het monument ook andere memorabele gebeurtenissen tijdens de aanleg van de Westpolder.
Bron: (
visit link)
[EN]
The Westpolder lies on the border of the Waddenzee and the former Lauwerszee and was constructed between 1873 and 1876. But there seemed to be a curse on the reclamation and embankment of the area. Two catastrophic storm surges in the early days claimed the lives of 27 people. This monument was unveiled in 1994 as a reminder of the polder's sad history.
Disaster in 1874
In 1873 a start was made with the reclamation of a piece of outer-dike area north of Vierhuizen. The initiative for this came from a number of local farmers who were entitled to the salt marsh land. A year after the start of the work it became clear that the dike, which was partly finished, was not resistant to the water. In the spring of 1874 the raging water hit and swallowed up a large part of the dike. And not only the dike disappeared in the waves: also thirteen polder workers whose shelters were not sufficiently reinforced. Strangely enough, this is a relatively unknown disaster, certainly in contrast to that of three years later. After that unfortunate spring of 1874, the project did not really get back on track. Major financial problems arose because polder workers went on strike and demanded better housing (let them be wrong), and because the dike was damaged again during an autumn storm that same year. There was a backlog of work and costs just kept increasing. Ultimately, the farmers decided to buy out the contractor and work with another contractor. This went better and the Westpolder was finally completed in 1875.
Disaster in 1877
But unfortunately - a few years after the completion of the reclamation, the weather gods had once again anticipated the Westpolder. In the night of 30 to 31 January 1877, the polder was hit by a storm surge. The weather had been bad all day and sea water splashed over the dike. And then at night the dike broke in two places, so that half the polder was filled with water in a short time. The large farms were flooded, tiles flew from the roof and workers' houses collapsed. Some ranchers lost all their sheep and pigs in the waves.
14 people were killed in this flood. 13 of them were buried in a common grave in the old cemetery (near the church) in Vierhuizen. The fourteenth victim, a girl who was staying in the Westpolder, was buried in Houwerzijl.
But it doesn't stop there. While repairs had begun immediately in February 1877, during Easter the entire polder was hit again by a flood. Although there were no casualties, the salinization of the soil resulted in poor harvests in the following years. Residents had to pay the repair costs themselves. But the diligent Groningers managed to maintain themselves and recovered.
Fortunately, the dikes today, in the twenty-first century, are a lot stronger. In addition to the victims of the floods, the monument also commemorates other memorable events during the construction of the Westpolder.
Source: (
visit link)