Akkoord van Achterveld - Achterveld, the Netherlands
Posted by: Groundspeak Premium Member Becktracker
N 52° 08.131 E 005° 29.808
31U E 670875 N 5779050
In this school the Agreement of Achterveld was signed, a precursor to the German capitulation in the Netherlands
Waymark Code: WM15DTJ
Location: Utrecht, Netherlands
Date Posted: 12/15/2021
Published By:Groundspeak Premium Member ištván
Views: 1
Download this waymark:
.GPX File
.LOC File
.KML File (Google Earth)

NL Van bron
Het Akkoord van Achterveld (ook bekend als de Voedselconferentie van Achterveld) was een in Achterveld op 28 en 30 april 1945 gesloten overeenkomst tussen de geallieerden en de bezettende Duitse autoriteiten voor voedselhulp aan westelijk Nederland vanwege de hongerwinter. Het nevendoel van de bijeenkomst was wat betreft de geallieerden om de Duitsers tot capitulatie te bewegen. Het Akkoord vormde daarmee de aanloop tot de capitulatiebespreking in Wageningen. Aan de onderhandelingen namen de hoogste geallieerde generaals uit de Verenigde Staten, Canada, Verenigd Koninkrijk, Rusland en Nederland deel. Het leidde tot de opzet en uitvoering van Operatie Manna en Chowhound, de naam die de geallieerden kozen voor de voedseldroppings en Operatie Faust, voor voedseltransport over de weg.

Westelijk Nederland was tijdens de hongerwinter afgesneden van energie en voedsel. Via zeetransporten werd buitenlandse hulp geboden door Zweeds meel aan bakkerijen te verstrekken als Zweeds wittebrood. De distributie verliep echter moeizaam. De geallieerden wensten daarom droppings met vliegtuigen, en ook aanvoer met schepen en vrachtwagens. Dit leidde tot uitvoerige besprekingen op ambtelijk niveau in vooral Den Haag tussen hoger geplaatste Duitsers, onder wie gouverneur Seyss-Inquart, Generalkommissar Wimmer met onder andere het College van Vertrouwensmannen, zoals Willem Drees, die direct met de Nederlandse regering in Londen in verbinding stonden. Uiteindelijk werd er tussen geallieerden en Duitsers afgesproken dat er een ontmoeting zou komen vlak bij de frontlijn achter Amersfoort; dat werd het dorpje Achterveld. Het ging om twee dagen: op zaterdag 28 en maandag 30 april 1945. De onderhandelingen vonden plaats in de toenmalige St.-Josephschool op de Jan van Arkelweg 6 in het gymnastieklokaal en subcommissies in diverse klaslokalen.

De Duitse delegatie werd geleid door Arthur Seyss-Inquart, de Rijkscommisaris van Nederland, en de geallieerde delegatie door de Amerikaanse luitenant-generaal Walter Bedell-Smith en Prins Bernhard namens de Nederlandse strijdkrachten. Op 28 april 1945 werd gesproken over de voedseltransporten. Seyss-Inquart wilde afzien van vernielingen, executies en inundaties in West-Nederland en voedseldroppings toestaan, mits de geallieerden de Randstad niet zouden aanvallen. De geallieerden wilden daar zeker aan voldoen, omdat zij steeds al bezwaren hadden gehad tegen een militaire verovering van de Randstad vanwege de burgerdoden die dat zou kosten. Wel was via de Nederlandse regering en met name premier Gerbrandy steeds meer druk op Churchill uitgeoefend om de Nederlandse hongersnood te lenigen. Churchill steunde dat en gaf een dringend verzoek door aan de geallieerde opperbevelhebber, generaal Eisenhower, die dit weer doorgaf aan generaal Bedell Smith. Er werd niet alleen afgesproken dat er verruimde voedseltransporten zouden plaatsvinden, maar ook werden er regelingen getroffen voor het openstellen van het gehele luchtruim boven Nederland plus het vrijmaken van de Nieuwe Waterweg en de waterweg via Dordrecht en dat vanuit het dan geneutraliseerde Rhenen per dag 1000 ton levensmiddelen over de weg aangevoerd zou worden. De relatieve zwaarte van de delegatie van geallieerde zijde was bedoeld om meteen de capitulatie te regelen, wat echter niet geheel lukte.

Op 30 april 1945 werd door de geallieerden aangedrongen op capitulatie. Bedell Smith werd tijdens de onderhandelingen kwaad op Seyss-Inquart toen deze koppig deed. Hij zei toen Seyss-Inquart niet over een Nederlandse capitulatie wilde spreken: "En als u door uw koppigheid nog meer verliezen aan mensenlevens veroorzaakt bij de geallieerde troepen of de Nederlandse burgers, zult u uw straf moeten ondergaan en u weet wat dat zal betekenen; u zult worden opgehangen." - "Dat laat me koud", zei Seyss-Inquart. "Dat zal het inderdaad", riposteerde Bedell Smith. Na het overleg trachtte generaal Schwebel buiten Seyss-Inquart alsnog over te halen toch in te gaan op de onderhandelingen over capitulatie, en ging terug naar Bedell Smith die er welwillend tegenover stond. Prins Bernhard wilde als commandant van de Binnenlandse Strijdkrachten dat Bedell Smith met de Duitsers de vrijlating van Nederlandse politieke gevangenen zou bespreken, maar dat wilde Bedell Smith niet, omdat hij over een algemene capitulatie wilde spreken met de Duitsers. De prins kreeg bij aankomst bij de school bloemen voor prinses Juliana. "Het is de eerste keer geweest sinds 1936 dat ik de verjaardag van mijn vrouw ben vergeten, want we waren dermate vol van wat ons te doen stond dat mijn officieren en ik daar niet aan hebben gedacht." De prins bracht sloffen sigaretten en een fles gin mee, die hij uitdeelde aan de Nederlandse delegatieleden.

De Protocollen van Achterveld werden op dinsdag 1 mei 1945 ondertekend in Achterveld door de Duitsers en de Britten. De Nederlanders tekenden niet uit protest over het uitblijven van de capitulatie. Op 2 mei vond een derde ontmoeting tussen de partijen, nu echter in Wageningen plaats, waarbij het Akkoord van Achterveld werd geratificeerd. Drie dagen later vond daarna eveneens in Wageningen de capitulatiebespreking plaats, op 5 mei 1945. Hier werd de Duitse overgave een feit.
ENG From source
The Achterveld Agreement (also known as the Achterveld Food Conference) was an agreement concluded in Achterveld on 28 and 30 April 1945 between the Allies and the occupying German authorities for food aid to the western Netherlands because of the hunger winter. The secondary purpose of the meeting was, as far as the Allies were concerned, to induce the Germans to capitulate. The Agreement thus formed the run-up to the capitulation discussion in Wageningen. The most senior Allied generals from the United States, Canada, United Kingdom, Russia and the Netherlands took part in the negotiations. It led to the design and implementation of Operation Manna and Chowhound, the name the Allies chose for the food drops and Operation Faust, for food transport by road.

The western Netherlands was cut off from energy and food during the hunger winter. Foreign aid was provided via sea transport by supplying Swedish flour to bakeries as Swedish white bread. However, distribution was difficult. The Allies therefore wanted droppings by planes, as well as landings by ships and trucks. This led to extensive discussions at official level, especially in The Hague, between higher-ranking Germans, including Governor Seyss-Inquart, Generalkommissar Wimmer and, among others, the Board of Trustees, such as Willem Drees, who were in direct contact with the Dutch government in London. In the end, it was agreed between the Allies and the Germans that a meeting would take place near the front line behind Amersfoort; that became the village of Achterveld. It concerned two days: on Saturday 28 and Monday 30 April 1945. The negotiations took place in the then St. Joseph School at Jan van Arkelweg 6 in the gym and subcommittees in various classrooms.

The German delegation was led by Arthur Seyss-Inquart, the Reich Commissioner of the Netherlands, and the Allied delegation by the American Lieutenant General Walter Bedell-Smith and Prince Bernhard on behalf of the Dutch armed forces. On April 28, 1945, food transports were discussed. Seyss-Inquart wanted to refrain from destruction, executions and inundations in the western Netherlands and to allow food drops, provided the Allies would not attack the Randstad. The Allies certainly wanted to comply with this, because they had always objected to a military conquest of the Randstad because of the civilian deaths that would cost. However, the Dutch government and, in particular, Prime Minister Gerbrandy had put more and more pressure on Churchill to alleviate the Dutch famine. Churchill supported this and forwarded an urgent request to the Supreme Allied Commander, General Eisenhower, who in turn passed it on to General Bedell Smith. It was not only agreed that expanded food transport would take place, but arrangements were also made for opening up the entire airspace above the Netherlands, plus the clearing of the Nieuwe Waterweg and the waterway via Dordrecht, and that 1000 tons per day from the then neutralized Rhenen. food would be transported by road. The relative weight of the delegation from the Allied side was intended to immediately arrange the capitulation, which, however, did not fully succeed.

On April 30, 1945, the Allies insisted on capitulation. Bedell Smith became angry with Seyss-Inquart during the negotiations when the latter acted stubbornly. He said when Seyss-Inquart did not want to talk about a Dutch capitulation: "And if by your stubbornness you cause further loss of life to the Allied troops or the Dutch civilians, you will have to undergo your punishment and you know what that will mean; you will be hanged." - "That leaves me cold," said Seyss-Inquart. "It will," replied Bedell Smith. After the consultations, General Schwebel tried to persuade Seyss-Inquart to enter the negotiations for capitulation after all, and went back to Bedell Smith, who was sympathetic to it. Prince Bernhard, as commander of the Interior Forces, wanted Bedell Smith to discuss the release of Dutch political prisoners with the Germans, but Bedell Smith did not want that, because he wanted to discuss a general capitulation with the Germans. The prince received flowers for Princess Juliana on arrival at the school. "It's been the first time since 1936 that I've forgotten my wife's birthday because we were so full of what we had to do that my officers and I didn't think about it." The prince brought cartons of cigarettes and a bottle of gin, which he distributed to the Dutch delegation members.

The Protocols of Achterveld were signed on Tuesday May 1, 1945 in Achterveld by the Germans and the British. The Dutch did not sign in protest about the lack of capitulation. A third meeting between the parties, this time in Wageningen, however, took place on 2 May, at which the Achterveld Agreement was ratified. Three days later the capitulation meeting also took place in Wageningen on 5 May 1945. Here the German surrender became a fact.
Related Website: [Web Link]

Supplementary Related Website: [Web Link]

Admission Fee: free

Opening Days/Times:
24/7
Visit Instructions:
Posting a picture(s) of the location would be nice although not required.
Search for...
Geocaching.com Google Map
Google Maps
MapQuest
Bing Maps
Nearest Waymarks
Nearest World War II Sites
Nearest Geocaches
Create a scavenger hunt using this waymark as the center point
Recent Visits/Logs:
Date Logged Log User Rating  
Becktracker visited Akkoord van Achterveld - Achterveld, the Netherlands 09/27/2021 Becktracker visited it