RM: 513964 - Huis Dickninge - De Wijk - Rijksmonumenten - Dutch National Monuments on Waymarking.com

In de middeleeuwen heeft op deze plek het aan Maria gewijde benedictijner klooster Dikninge gestaan. Het klooster was een voortzetting van de benedictijner abdij van Ruinen, die in 1325 verplaatst werd naar Dickninge. Daar was het klooster al vóór 1248 in bezit van een hof.

Tot de 15e eeuw was Dikninge een zogenaamd dubbelklooster, met gescheiden afdelingen voor nonnen en voor monniken. In de 16e eeuw was het een jufferenstift, dat tot 1598 heeft dienst gedaan. Na de hervorming bleef het klooster nog door achtergebleven nonnen bewoond tot 1652, maar raakte al snel na 1598 in verval. In 1645 werd de kerk afgebroken. Op de tekening van Cornelis Pronk uit 1732 is de vervallen kerk nog te zien. Alleen de toren en een rentmeestershuis met bijgebouw bleven bestaan. Het rentmeestershuis is in gebruik geweest bij diverse leden van twee vooraanstaande Drentse families, de families Struuck en Lunsingh. In 1796 kocht Reint Hendrik de Vos van Steenwijk de gebouwen en liet ze afbreken om op die plaats het huidige Huis Dickninge te laten bouwen, dat in 1813 werd voltooid.

Huis Dickninge is een Laat-Empire huis met ingangspartij met zuilenportiek over twee bouwlagen, gebouwd in 1813 in opdracht van Reint Hendrik baron de Vos van Steenwijk (1755-1836) op het terrein van de voormalige abdij van Dickninge. Door zijn iets verhoogde ligging en de perspectiefwerking van de aanleg, maakt het huis een zeer monumentale indruk. De voorgevel ligt parallel aan het voorterrein, de achter- en zijgevels liggen in meer of mindere mate als souterrain 'verzonken' in het terrein. Twee bouwlagen tellend huis op rechthoekige plattegrond met driehoekige uitbouw aan achterzijde, opgetrokken uit rode baksteen op hardstenen plint en gedekt door een met blauwe Hollandse pannen belegd omlopend schilddak met vier hoekschoorstenen met borden in de dakschilden, kapellen met plat dak en openslaande negenruitsramen; rijk geprofileerde kroonlijst met guttae en verkropping ter hoogte van het driehoekige fronton. In het fronton zit een klein venster, oorspronkelijk een luik gebruikt om de vlaggenstok uit te hangen. Op het dak staat op twee houten staanders een klokkentorentje met spits en geschulpte dakrand. Aan de achterzijde tegen de rechterzijgevel serre uit omstreeks 1860 met trap.

Alle gevels kennen een regelmatige invulling met vierruits souterrainvensters (behalve de voorgevel), zesruitsvensters op de begane grond en vierruitsvensters op de verdieping. Alle vensters en deuren zijn voorzien van anderhalfsteens hanenkammen. De voorgevel is symmetrisch ingedeeld met in het midden een zuilenportiek over twee bouwlagen met een eenvoudig driehoekig fronton met in het timpaan een klein (niet-oorspronkelijk) rechthoekig raam, gedragen door twee, wit geschilderde hardstenen zuilen met Ionisch voluutkapitelen op vierkante hardstenen basementen. In het portiek op de begane grond dubbele toegangsdeuren met kussenpanelen, glasruiten en bovenlicht; op de verdieping en vierruitsraam geflankeerd door twee smalle tweeruitsramen; aan weerszijden van het portiek een vensteras.

Tegen de rechterzijgevel staat een vijfhoekige houten platgedekte serre uit omstreeks 1860 met gietijzeren kapiteeltjes, rijke gesneden gietijzeren zwikvullingen boven de ramen; dakgoot op fantasieklossen; boven de openslaande serredeuren een bescheiden fronton; het geheel rust op een gepleisterde bakstenen onderbouw met schijnvoegen en lichtgetoogde lichtopeningen met ijzeren tralies en is vanuit de tuin toegankelijk via een acht treden tellende hardstenen trap. De achtergevel is voorzien van een driehoekige uitbouw geflankeerd door een vensteras. In de linkerzijgevel is de ingang naar het souterrain bestaande uit een dubbele houten paneeldeur met bovenlicht, dat via een hardstenen trap te bereiken is. In het interieur is ondermeer van belang de centrale vierkante hal met stucwerk met florale motieven en jacht- en vistaferelen en een spiegel gevat in een vergulde stuc omlijsting in Empirestijl. Kelder met oude plavuizen.

Huis Dickninge is van algemeen belang:
- vanwege de ouderdom;
- vanwege de architectonische vormgeving;
- vanwege de hoge mate van gaafheid van het exterieur;
- vanwege de nagenoeg gaaf bewaard gebleven inwendige plattegrond en indeling van de binnenruimten, waardoor het gebouw als zodanig een karakteristiek voorbeeld is van een vroeg-19de-eeuws hoofdgebouw van een buitenplaats;
- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats;
- vanwege de kenmerkende ligging binnen de vroeg-19de-eeuwse kleinschalige parkaanleg in landschapsstijl.

(bron: Monumentenregister)

Monument Number: 513964 Address of this Rijksmonument: Schiphorsterweg 40A 7957 NV De Wijk Relevant Database Website: [Web Link] Is This Rijksmonument open to the public ?: no Rate your Waymark: Date of registration: Not listed

Visit Instructions:

• The requirement for logging a visit will be at least, shoot and post one nice picture of the Waymarking point.
• Visits without a picture(s) of the WM will be deleted.
• A few words about your visit is highly appreciated.

Recent Visits/Logs:

There are no logs for this waymark yet.