Steen nabij Thijs Snijders - Oldenzaal (NL) - European Historic Survey Stones, Monuments and Benchmarks on Waymarking.com

Deze steen lag op de grens van de marken Berghuizen en Lemselo. Het proces-verbaal der grensbepaling van het grondgebied der gemeente van Losser uit 1827 noemt de steen steen liggende ten z(uid)westen het huis van Thijs Snijders.
J.G.M. Oude Nijhuis beschrijft de steen als: Op de hoek van de vijver in de Thij lag ten zuidwesten van het huis van 'n Ti'jsnieder 22.26-04.. De steen ligt niet meer op z'n oorspronkelijke plek sinds eind jaren 1980. Toen de wijk werd aangelegd, dacht Jan Wolbert: straks zijn ze verdwenen. En hij bracht de steen samen met steen bij Gerrit Thijssen naar hun boerderij. Eerst onder de kastanjeboom, later vooraan bij de oprit. En daar liggen ze, dankzij deze reddingsactie, nu nog. Hij liet de inscriptie 'Thijsnieder' aanbrengen in de steen.
Het is nummer 82 in Hennie's inventarisatie (onder nummer 22.26-06); in mei 1986 lag de steen volgens hem al bij Jan Wolbert.

Helaas was Jan Wolbert niet bereid deze oorspronkelijke markesteen af te staan voor herplaatsing op de oorspronkelijke locatie. Daarom ligt op de oorspronkelijke locatie nu een replica.

De steen stond van 1905 t/m 1953 op de topografische kaart.
Bron: (visit link)

Over markestenen
Markestenen zijn overblijfselen die verwijzen naar het eeuwenlang gehanteerde markenstelsel in onder andere Oost-Nederland.

Het markenstelsel was gebaseerd op het inrichten en besturen van zogenaamde marken: grondgebieden die onder andere afgebakend werden met grote stenen. Deze marken kwamen vanaf de 13e eeuw in ons land hoofdzakelijk voor op de Saksische zandgronden in het oosten van ons land. De ‘woeste’ grond in de marke was gezamenlijk eigendom van de eigenaren van de boerderijen in die marke.

Langzamerhand ontstond bij het toenemen van de bevolking de behoefte nauwkeuriger te bepalen waar de grens lag tussen twee marken. Door de bevolkingsgroei ontplooide men steeds meer activiteiten aan de buitenranden van de marke. Dit leverde nogal eens conflictsituaties op. Natuurlijke landschapselementen (een beek, een grote boom of een heuvel) fungeerden oorspronkelijk als grenspunt, maar later werden ook vaak palen of veldkeien geplaatst om de grenzen beter aan te geven. Uiteraard liep ook dit bepalen van de grens weer vaak uit in geruzie tussen de marken.

Na het opheffen van de marken, rond 1850, werden de markestenen overbodig en vormden vaak een sta-in-de-weg. Ze werden verwijderd of men liet de stenen onder de grond verdwijnen. Tegenwoordig is er weer belangstelling voor de markestenen, vooral vanuit historische verenigingen. Er worden dikwijls informatiebordjes bij geplaatst die de belangstellenden iets vertelt over de betekenis van deze cultuurhistorische landschapselementen.
Bron: (visit link)

Visit Instructions:
1. A closeup photo of the waymark with your GPS, or (a part of) you in it, is required.
2. An area photo including the waymark in the view is highly appreciated.
Logs not meeting the requirements are considered arm chair visits and are therefor subject for deletion.

Recent Visits/Logs:

There are no logs for this waymark yet.