
Steen bij Rochûißkamp - De Lutte (NL)
Posted by:
Axel-F
N 52° 19.273 E 006° 57.551
32U E 360909 N 5798726
Markesteen bekend als 'Steen bij Rochûißkamp', als scheiding tussen de marken Berghuizen en De Lutte.
Waymark Code: WM188CA
Location: Overijssel, Netherlands
Date Posted: 06/18/2023
Views: 1
Deze markesteen lag op de grens van de marken De Lutte en Berghuizen, maar is verdwenen. De naam is afkomstig van de loakgang van 28 augustus 1652, vermeld in het Lutter markeboek: 'Die erste steen staet bij Rochuiß kamp tuschen die Lutte ende Berchuiß'.
Het erve Rookhuis kan zijn naam ontleend hebben aan het waarschuwen met rooksignalen. Oldenzaal had een uitstekend uitzicht in westelijke richting, maar niet in oostelijke richting. Vanaf het Rookhuis had men wel een wijds uitzicht richting Bentheim en vanaf Oldenzaal was het Rookhuis weer zichtbaar. Zo kon Oldenzaal door middel van rooksignalen bij het Rookhuis in de middeleeuwen tijdig gewaarschuwd worden als de vijand vanuit Bentheim naderde.
In 1989 was de steen al verdwenen. In 2016 is deze vervangende steen geplaatst.
Bron: (
visit link)
Over markestenen
Markestenen zijn overblijfselen die verwijzen naar het eeuwenlang gehanteerde markenstelsel in onder andere Oost-Nederland.
Het markenstelsel was gebaseerd op het inrichten en besturen van zogenaamde marken: grondgebieden die onder andere afgebakend werden met grote stenen. Deze marken kwamen vanaf de 13e eeuw in ons land hoofdzakelijk voor op de Saksische zandgronden in het oosten van ons land. De ‘woeste’ grond in de marke was gezamenlijk eigendom van de eigenaren van de boerderijen in die marke.
Langzamerhand ontstond bij het toenemen van de bevolking de behoefte nauwkeuriger te bepalen waar de grens lag tussen twee marken. Door de bevolkingsgroei ontplooide men steeds meer activiteiten aan de buitenranden van de marke. Dit leverde nogal eens conflictsituaties op. Natuurlijke landschapselementen (een beek, een grote boom of een heuvel) fungeerden oorspronkelijk als grenspunt, maar later werden ook vaak palen of veldkeien geplaatst om de grenzen beter aan te geven. Uiteraard liep ook dit bepalen van de grens weer vaak uit in geruzie tussen de marken.
Na het opheffen van de marken, rond 1850, werden de markestenen overbodig en vormden vaak een sta-in-de-weg. Ze werden verwijderd of men liet de stenen onder de grond verdwijnen. Tegenwoordig is er weer belangstelling voor de markestenen, vooral vanuit historische verenigingen. Er worden dikwijls informatiebordjes bij geplaatst die de belangstellenden iets vertelt over de betekenis van deze cultuurhistorische landschapselementen.
Bron: (
visit link)