Als u binnenkort eens op Schiermonnikoog in het centrum van een dorpje een drankje gaat drinken op het terras van Hotel Graaf Bernstorff, dan wandelt u onder een bijzondere poort door. Het zijn de onderkaken van een blauwe vinvis, die op 6 maart 1950 in de Zuidelijke IJszee is geschoten.
In de jaren na de Tweede Wereldoorlog was er groot gebrek aan grondstoffen en materialen, maar ook aan voedsel. Er was vooral vraag naar olie en vetten, wat tot de oprichting van de Nederlandse Maatschappij voor de Walvisvaart leidde. Aangevoerd door kapitein Klaas Visser, voer het motorschip Willem Barendsz de eerste expeditie. Deze expeditie vertrok in oktober 1946 richting de Zuidpool om op walvis te jagen en creëerde daarmee tevens veel werkgelegenheid voor de inwoners van Schiermonnikoog. Toen uit alternatieve grondstoffen een hogere olieopbrengst kon worden verworven en steeds meer landen brood zagen in walvisvangst, liepen de inkomsten voor de eilandbewoners al snel terug. (
visit link)
De kaken zijn meegenomen door de eilander Klaas Visser, kapitein van de walvisvaarder Willem Barentsz. Visser wilde een monument op het eiland plaatsen als herinnering aan de opleving van de Nederlandse walvisvaarten tussen 1945 en 1965. In die jaren werkten veel eilanders als bemanningslid op schepen voor de walvisvaart. Vooral in de periode tussen 1948 en 1954 beleefde de walvisvaart vanaf Schiermonnikoog gouden tijden. In het seizoen 1951-1952 was de opbrengst meer dan 21 miljoen gulden. Daarvoor moest hard worden gewerkt. De eilander bemanningsleden vertrokken in oktober en keerden in april weer terug. Bij terugkeer vonden ze vaak een baantje op het eiland, want dan begon het toeristenseizoen weer.
Kaken van 1500 kilo
Toen de Willem Barentsz in maart 1950 een blauwe vinvis van zo’n 30 meter lengte ving, besloot Visser dat de kaken van het dier voor zijn eiland bestemd waren. De kaken wogen samen meer dan 1500 kilo, dus het was nog een hele klus om ze uiteindelijk als monument in augustus 1951 te kunnen onthullen.
De plek in het centrum van het dorp is niet toevallig gekozen. De kaken staan rechtop en vormen een boog aan het begin van een pad dat vroeger het toegangspad was naar de Zeevaartschool op Schiermonnikoog. (
visit link)
Op 10 mei 1946 maakt de Willem Barendsz daarom haar laatste vaart onder Nederlandse vlag. Het schip is destijds verkocht aan Japan, waarvoor zij in het jaar 1964 haar slotreis voer.
--------------------------
If you go for a drink on the terrace of the Hotel Graaf Bernstorff on Schiermonnikoog in the centre of a village anytime soon, you will walk under an unusual gateway. It is the mandibles of a blue whale, shot into the Antarctic Ocean on 6 March 1950.
In the years after World War II, there was a severe shortage of raw materials and materials, as well as food. Oil and fats were especially in demand, leading to the establishment of the Dutch Whaling Company. Led by captain Klaas Visser, the motor vessel Willem Barendsz sailed the first expedition. This expedition departed for the South Pole in October 1946 to hunt for whales, also creating many jobs for the inhabitants of Schiermonnikoog. When higher oil revenues could be acquired from alternative resources and more and more countries saw bread in whaling, the income for the islanders soon declined. (
visit link)
The jaws were taken by islander Klaas Visser, captain of the whaler Willem Barentsz. Visser wanted to place a monument on the island to commemorate the revival of Dutch whaling between 1945 and 1965. In those years, many islanders worked as crew members on whaling ships. Especially in the period between 1948 and 1954, whaling from Schiermonnikoog experienced golden times. In the 1951-1952 season, the proceeds exceeded 21 million guilders. This required hard work. Islander crew members left in October and returned in April. On their return, they often found jobs on the island, as that was when the tourist season started again.
Jaws of 1,500 kilos
When the Willem Barentsz caught a blue whale some 30 metres long in March 1950, Visser decided that the animal's jaws were destined for his island. Together, the jaws weighed more than 1,500 kilos, so it was quite a job to finally unveil them as a monument in August 1951.
The spot in the centre of the village was not chosen by chance. The jaws stand upright and form an arch at the beginning of a path that used to be the access path to the Seafaring School on Schiermonnikoog. (
visit link)
On 10 May 1946, therefore, the Willem Barendsz made her last voyage under the Dutch flag. The ship was then sold to Japan, for which she sailed her final voyage in the year 1964.
Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)