Het wat verscholen liggende begraafplaatsje is in 1813 door Dionisius Groeneveld gesticht. Hij was kastelein van de herberg De Roos in de Pannenbakkerijen, gewaardeerd lidmaat van de Evangelisch-Lutherse gemeente van Woerden en politiek gezien een trouw patriot met verlichte denkbeelden. Hij was een vermogend man.
Dionisius Groeneveld behoort tot de Groeneveld-stam P. Voor een beschrijving van de indeling van Groenevelden in stammen zie deze link.
Enkele graven op het kerkhofje Groeneveld in Woerden.
Aan het eind van de 18e eeuw kwam er weerstand tegen het gebruikelijke begraven in de kerken. Dat waren deels religieuze bezwaren, deels (onder invloed van de Verlichting) rationele bezwaren o.a. in verband met de hygiëne. Dit leidde in de Franse tijd tot een keizerlijke wet, die per 1 januari 1813 verbood om mensen in kerken te begraven. Die wet werd op 22 december 1813, na het vertrek van de Fransen, al weer ingetrokken en pas per 1 januari 1829 opnieuw ingevoerd.
Het is niet duidelijk of Dionisius zich stipt aan de geldende Franse wet met betrekking tot het begraven wilde houden of dat hij zich onder invloed van de Verlichting tegen begraven in de kerk had gekeerd.
Feit is dat hij op 29-07-1813 overleed en niet, zoals zijn voorouders en vrijwel alle zijn stads- en tijdsgenoten in de Petruskerk, maar op een eigen stukje grond in de polder Het Oudeland, niet zo ver van zijn herberg vandaan.
(
visit link)
--------------------
The somewhat hidden cemetery was founded in 1813 by Dionisius Groeneveld. He was the innkeeper of the inn De Roos in the Pannenbakkerijen, a valued member of the Evangelical Lutheran congregation of Woerden and politically a loyal patriot with enlightened ideas. He was a wealthy man.
Dionisius Groeneveld belongs to the Groeneveld tribe P. For a description of the division of Groeneveld into tribes see this link.
Some graves on the Groeneveld cemetery in Woerden.
At the end of the 18th century there was resistance against the customary burials in the churches. This was partly due to religious objections and partly (under the influence of the Enlightenment) to rational objections concerning hygiene, among other things. In the French era this led to an imperial law that prohibited the burial of people in churches as of 1 January 1813. This law was already repealed on 22 December 1813, after the departure of the French, and only reintroduced on 1 January 1829.
It is not clear whether Dionisius wished to adhere strictly to the French burial law in force or whether, under the influence of the Enlightenment, he had turned against burials in the church.
Fact is that he died on 29-07-1813 and not, like his ancestors and almost all his contemporaries, in the Petruskerk, but on his own piece of land in the polder Het Oudeland, not so far from his inn.
(
visit link)
--------------------