Over het beeld 'de poortwachter'
,Je moet maar eens opletten als je in Huissen bent. Elke avond om negen uur hoor je de papklok. Dat was vroeger het teken dat de Arnhemse Poort op slot ging. Het verhaal wil dat de arbeiders tegen die tijd nog een bord pap aten en dan naar bed gingen. Daar komt de naam papklok vandaan”, vertelt Koos Meeuwsen geamuseerd.
Tijdens de stadsrondleiding door Huissen vertolkte hij vorig jaar de rol van poortwachter. Uiteraard bij de Arnhemse Poort waar ook het door Henk Göbel en Marga Carlier ontworpen beeld staat. Een groot beeld van een man met sleutelbos en zijn trouwe viervoeter aan zijn voeten.
Het gespuis buiten de stad houden
De poortwachter kijkt in de richting van Arnhem. Daar kwamen de mensen vandaan die naar Huissen wilden. ,,De poortwachter hield in de gaten wie de stad inging en wie er uit. Hij moest het gespuis buiten de stad houden”, zegt Koos Meeuwsen, lid van de Historische Kring Huessen.
In zijn rol als poortwachter had hij tijdens de rondleiding een oude hooivork in de hand. ,,Aan het eind zat wat schuim met bloedverf. Het leek er net op of ik iemand in de hooiwagen betrapt had”, gaat hij verder.
,,De poortwachter kreeg een kleine vergoeding voor zijn taak. Hij moest er een hele dag voor zitten. Hij mocht ook een weiland in de nabijheid van de poort verpachten. Zo voorzag hij in het levensonderhoud van zijn gezin.”
Het beeld is in 1992 geplaatst. Het is gemaakt door Henk Göbel (1941-2010) en zijn vrouw Marga Carlier (1943-2010).'
(
visit link)
In de oudheid en de middeleeuwen werden stevige verdedingsmuren rond een stad of kasteel gebouwd. In deze muren waren een of meer poorten. Deze poorten werden afgesloten door middel van deuren en vaak ook door een valhek van hout of ijzer. Voor de poort lag vaak een gracht met een valbrug of ophaalbrug die vanaf de poort kon worden neergelaten en weer opgehaald met behulp van kettingen of touwen. Boven de poorten van een stad- of kasteelmuur werd vaak een of meer torens gebouwd om dit zwakke punt in de verdediging extra te verstevigen. Ook werd er wel een heel poortgebouw neergezet rond de poort.
Vreemdelingen konden niet zomaar de stad binnenkomen.
Poortwachters hielden de wacht en vroegen een vreemdeling wat hij kwam doen. Aan het begin van de avond werden de klokken geluid als teken dat de poorten werden gesloten. Dan kon niemand meer de stad in of uit.
De sleutels van de stad waren de sleutels die de stadspoorten konden openen. Deze sleutels werden vaak symbolisch overhandigd aan een vorst.