Église Saint-Martin - Alost, Belgique - This Old Church on Waymarking.com

Description

Prototype du gothique brabançon en Flandre orientale, dominant le paysage urbain. Situé à proximité du centre-ville, entre la Grote Markt et la Dendre et entre deux routes importantes, la Brusselsestraat ou Pontstraat et la Molenstraat, qui reliait le Portus à la Grote Markt.

Histoire

Sans information précise sur la fondation, la plus ancienne mention de l'église paroissiale d'Alost date de 1183. Au XIIIe siècle, mention d'une église Notre-Dame, également dédiée à Saint Martin au XIVe siècle, peut-être incendiée en 1360 ou détruite en 1380. Cette église romane ou gothique fut agrandie au XVe siècle d'une nef ou d'un transept et vers 1480 se révéla trop petite. La construction de l'église actuelle a duré plus de 180 ans, en raison des troubles religieux et de la situation économique moins favorable de la ville à partir du XVIe siècle. La construction a été arrêtée inachevée au 17ème siècle : la nef n'a que trois travées, vraisemblablement six travées et une lourde tour ouest. Le concepteur de l'église est inconnu. Premier maître d'œuvre mentionné Jan van der Wouwe. De 1489 à environ 1500 oeuvres sous la direction d'Herman de Waghemakere, qui complète le chœur. De 1527 à 1534, travaille sous la direction de Laurens Keldermans. Pour l'histoire du bâtiment on s'appuie sur l'étude de L. Robijns, qui distingue les campagnes de construction suivantes : 1479-80, début de la construction des chapelles du chœur et du transept, achevé vers 1500. Vers 1527, début de la construction du transept ; bras du transept sud achevé vers 1554, portail du bras du transept nord construit en 1552. Construction du bas-côté sud et des chapelles dans le troisième quart du XVIe siècle. Arrêt des travaux vers 1570 pour cause de troubles religieux. Appel d'offres définitif pour achever l'église en 1650 : nef, bas-côté nord, chapelles latérales et bras de transept, ainsi que tour de croisée, achevée en 1660, renfermant également nef, transept, fête et chœur. Portail occidental du deuxième quart du XVIIIe siècle. Dans la première moitié du XVIIIe siècle, des réparations mineures ont été effectuées, notamment sur la toiture et les parties les plus anciennes de l'église. En 1854-1867, grande restauration sous la direction de l'architecte Joostens dans l'esprit du néogothique, avec ajout de la galerie extérieure et remplacement de la tour d'angle toiture du transept par des cônes en pierre ornés de fleurons et de plus hauts. En 1900-1903, restauration de l'intérieur sous la direction de l'architecte J. Goethals, laissant apparaître voûte et peintures murales. En 1907, construction d'un chai côté nord, à côté du transept. En 1947, un incendie détruit la toiture, le pignon sud et les voûtes de deux travées du bras sud du transept ; restauration en 1947-1955, sous la direction de l'architecte N.A. Van Malleghem.

Description

Prototype of Brabant Gothic in East Flanders, dominating the cityscape. Located close to the city centre, between the Grote Markt and the Dender and between two important roads, the Brusselsestraat or Pontstraat and the Molenstraat, which connected the Portus with the Grote Markt.

History

Without precise information about the foundation, the oldest mention of the parish church of Aalst dates from 1183. In the 13th century, mention of a Church of Our Lady, also dedicated to Saint Martin in the 14th century, possibly burned down in 1360 or destroyed in 1380. This Romanesque or Gothic church was extended in the 15th century with a nave or transept and around 1480 was found to be too small. The construction of the present church took more than 180 years, due to the religious turmoil and less favorable economic situation of the city from the 16th century. Construction was stopped unfinished in the 17th century: the nave has only three bays, presumably six bays and a heavy west tower. The designer of the church is unknown. First mentioned master builder Jan van der Wouwe. From 1489 to about 1500 works under the direction of Herman de Waghemakere, who completed the choir. From 1527 to 1534, works under the direction of Laurens Keldermans. For the building history we rely on the study of L. Robijns, who distinguishes the following building campaigns: 1479-80, start with construction of choir and transept chapels, completed circa 1500. Circa 1527, start of construction of transept; south transept arm completed circa 1554, portal of north transept arm built in 1552. Construction of south aisle and chapels in the third quarter of the 16th century. Cessation of works circa 1570 due to religious turmoil. Final tender to complete the church in 1650: nave, north aisle, side chapels and transept arm, as well as crossing tower, completed in 1660, also enclosing nave, transept, celebration and choir. Western portal from the second quarter of the 18th century. In the first half of the 18th century, minor repairs were carried out, including on the roof and oldest parts of the church. In 1854-1867, major restoration under the direction of architect Joostens in the spirit of Gothic Revival, with the addition of the outer gallery and replacement of the corner tower roof of the transept with stone cones decorated with finials and highers. In 1900-1903, restoration of the interior under the direction of architect J. Goethals, revealing vault and wall paintings. In 1907, construction of a storehouse on the north side, next to the transept. In 1947, fire destroyed the roof, the southern gable and the vaults of two bays of the southern transept arm; restoration in 1947-1955, under the direction of architect N.A. Van Malleghem.

Beschrijving

Prototype van de Brabantse gotiek in Oost-Vlaanderen, het stadsbeeld dominerend. Dicht bij de stadskern gelegen, tussen de Grote Markt en de Dender en tussen twee belangrijke wegen, de Brusselsestraat of Pontstraat en de Molenstraat, die de Portus met de Grote Markt verbond.

Historiek

Zonder precieze gegevens over de stichting, dateert de oudste vermelding van de parochiekerk van Aalst van 1183. In de 13de eeuw, vermelding van een Onze-Lieve-Vrouwekerk, in de 14de eeuw ook toegewijd aan Sint-Martinus, mogelijk afgebrand in 1360 of verwoest in 1380. Deze romaanse of gotische kerk werd in de 15de eeuw uitgebreid met een schip of een transept en circa 1480 te klein bevonden. De bouw van de huidige kerk heeft meer dan 180 jaar in beslag genomen, dit ten gevolge van de godsdiensttroebelen en minder gunstige economische situatie van de stad vanaf de 16de eeuw. De bouw werd onvoltooid gestopt in de 17de eeuw: het schip telt slechts drie traveeën waar vermoedelijk zes traveeën en een zware westtoren waren voorzien. De ontwerper van de kerk is onbekend. Eerste vermelde bouwmeester Jan van der Wouwe. Van 1489 tot circa 1500 werken onder leiding van Herman de Waghemakere, die het koor voltooide. Van 1527 tot 1534, werken onder leiding van Laurens Keldermans. Voor de bouwgeschiedenis steunen wij op de studie van L. Robijns die de volgende bouwcampagnes onderscheidt: 1479-80, aanvang met bouw van koor en transkapellen, voltooid circa 1500. Circa 1527, aanvang bouw van transept; zuidelijke transeptarm voltooid circa 1554, portaal van noordelijke transeptarm gebouwd in 1552. Bouw van zuidelijke zijbeuk en kapellen in het derde kwart van de 16de eeuw. Stopzetting van de werken circa 1570 wegens godsdiensttroebelen. Definitieve aanbesteding ter voltooiing van de kerk in 1650: schip, noordelijke zijbeuk, -zijkapellen en -transeptarm, evenals kruisingstoren, voltooid in 1660, eveneens overkluizing van schip, transept, viering en koor. Westelijk portaal uit het tweede kwart van de 18de eeuw. In de eerste helft van de 18de eeuw, kleine herstellingswerken, onder andere aan bedaking en oudste gedeelten van de kerk. In 1854-1867, belangrijke restauratie onder leiding van architect Joostens in de geest van neogotiek, met toevoeging van de buitengalerij en vervanging van de hoektorenbedaking van het transept door stenen kegels versierd met kruisbloemen en hogers. In 1900-1903, restauratie van het interieur onder leiding van architect J. Goethals, waarbij gewelf- en muurschilderingen te voorschijn kwamen. In 1907, bouw van een bergplaats aan noordkant, bezijden het transept. In 1947, brand met vernieling van het dak, de zuidelijke puntgevel en de gewelven van twee traveeën van de zuidelijke transeptarm; restauratie in 1947-1955, onder leiding van architect N.A. Van Malleghem.

inventaris